آزمیران
دستگاهای آزمایشگاهی
مواد شیمیایی
شیشه آلات
محیط کشتهای میکروبی
فیلتر یا کاغذ صافی
ملزومات
سکوبندی
مقالات و توضیحات
جستجوهای مرتبط
سیتیزین 5 میلیگرمی کد C2899
سیتیزین یک ترکیب آلکالوئیدی است که در گیاهانی مانند Laburnum و Cytisus از خانواده Fabaceae وجود دارد. این ماده به عنوان یکی از ترکیبات شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و معمولاً برای کمک به ترک سیگار به کار می‌رود.
توجه این کالا کارپرد پزشکی و دارویی ندارد و فقط جهت مصارف آزمایشگاهی است
سیتیزین با نام‌های دیگری مانند باپتیتوکسین، سیتیسینیکلین یا سوفورین نیز شناخته میشود. این ماده به صورت طبیعی در برخی گیاهان یافت میشود و از نظر پزشکی برای کمک به ترک سیگار استفاده میشود.
استفاده از سیتیزین در ترک سیگار به دلیل اثرات آن در سیستم عصبی مرکزی است. سیتیزین به عنوان یک آگونیست بر روی گیرنده‌های نیکوتینیک آسهتیلکولین در مغز عمل می‌کند و میزان ترشح دوپامین را افزایش می‌دهد. این تأثیر باعث کاهش علائم و نیاز به مصرف نیکوتین در افراد سیگاری میشود.
تحقیقات نشان داده است که سیتیزین می‌تواند در فرایند ترک سیگار موثر باشد. در چندین کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده، اثربخشی سیتیزین در ترک سیگار نشان داده شده است. به عنوان مثال، کارآزمایی‌های انجام شده در ایالات متحده و نیوزیلند نتایج مثبتی در کمک به ترک سیگار با استفاده از سیتیزین نشان داده‌اند.
علاوه بر استفاده در ترک سیگار، سیتیزین در تحقیقات بیشتر نیز مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از تحقیقات نشان داده است که سیتیزین ممکن است در درمان اعتیاد به مواد مخدر کمک کند.
فروش سیتیزین به عنوان یک محصول دارویی در برخی کشورها، به عنوان درمان کمکی در ترک سیگار، مورد تأیید قرار گرفته است. در ایالات متحده، یک شرکت به نام Achieve Life Sciences در حال انجام کارآزمایی‌های اضافی برای اثبات اثربخشی سیتیزین در کمک به ترک سیگار است.
سیتیزین به صورت قرص‌های خوراکی در دسترس است و معمولاً به شکل درمان کوتاه مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوز معمول سیتیزین بین 1 تا 4 میلی‌گرم در روز است و برای هر فرد باید بر اساس نیازها و توصیه‌های پزشک تنظیم شود.
از جمله اثرات جانبی سیتیزین می‌توان به تهوع، استفراغ، سردرد، خشکی دهان، اختلال در خواب و اضطراب اشاره کرد. همچنین، در برخی موارد نادر ممکن است واکنش‌های حساسیتی مانند آلرژی نیز رخ دهد. بنابراین، قبل از استفاده از سیتیزین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و دستورالعمل‌های درمانی را به دقت دنبال کنید.
اگرچه سیتیزین به عنوان یک روش موثر برای کمک به ترک سیگار شناخته شده است، اما همچنان نیاز به تحقیقات بیشتر درباره مکانیسم عمل و اثرات بلندمدت آن وجود دارد. همچنین، برای افرادی که دارای مشکلات پزشکی خاصی هستند، مانند بیماری‌های قلبی، مشورت با پزشک قبل از استفاده از سیتیزین ضروری است.
یکی از روش‌های موثر در ترک سیگار، استفاده همزمان از سیتیزین و مشاوره روانشناختی یا برنامه‌های حمایتی است. مشاوره روانشناختی می‌تواند به فرد کمک کند تا با چالش‌ها و مشکلات روحی و روانی که در فرآیند ترک سیگار بوجود می‌آیند، بهتر روبرو شود و راهکارهای مؤثر برای مدیریت استرس و اشتیاق به سیگار را بیابد.
علاوه بر مشاوره روانشناختی، برنامه‌های حمایتی گروهی نیز می‌توانند در فرآیند ترک سیگار مفید باشند. این برنامه‌ها معمولاً توسط تیم‌های بهداشت عمومی، بیمارستان‌ها یا سازمان‌های مربوط به سلامتی ارائه می‌شوند و افرادی که تصمیم به ترک سیگار می‌گیرند را در این مسیر همراهی می‌کنند. این برنامه‌ها شامل جلسات گروهی، ارائه اطلاعات، مشاوره فردی و حمایت روانی می‌شوند و افراد را به اشتراک تجربیات و موفقیت‌هایشان در ترک سیگار تشویق می‌کنند.
به طور کلی، برای ترک سیگار با استفاده از سیتیزین، بهتر است مشورت با یک پزشک یا متخصص سلامت را جستجو کنید تا برنامه‌ای مناسب برای شما تعیین شود. هر فردی نیازهای منحصر به فردی دارد و بهتر است راهکارهای متعدد را ترکیب کنید تا بهترین نتیجه را در ترک سیگار بدست آورید.
سیتیزین، علاوه بر کاربردهای پزشکی و درمانی، در آزمایشگاه‌ها نیز کاربرد دارد. در زمینه آزمایشگاهی، سیتیزین به عنوان یک ترکیب شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در تحقیقات مختلف به عنوان یک ماده آزمایشی و نمونه مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از کاربردهای آزمایشگاهی سیتیزین عبارتند از:
1. تحقیقات بیولوژیک: سیتیزین می‌تواند در تحقیقات بیولوژیک مربوط به سلول‌ها، بافت‌ها و سیستم‌های بیولوژیکی استفاده شود. این ترکیب می‌تواند برای بررسی تأثیر سیتیزین بر روی رفتار سلولی، پروتئین‌ها، مسیرهای بیوشیمیایی و مکانیزم‌های مولکولی استفاده شود.
2. تحقیقات داروشناسی: سیتیزین به عنوان یک ترکیب دارویی، می‌تواند در تحقیقات مرتبط با داروشناسی استفاده شود. این شامل مطالعات جذب، توزیع، دفع و فعالیت فارماکولوژیک سیتیزین در سیستم‌های بیولوژیکی مختلف است.
3. تحقیقات فارماکوکینتیک: سیتیزین می‌تواند در تحقیقات مرتبط با فارماکوکینتیک، یعنی بررسی حرکت دارو در بدن و فرایندهای مرتبط با آن مانند جذب، توزیع، متابولیسم و دفع دارو استفاده شود. این تحقیقات معمولاً شامل استفاده از روش‌های تجزیه، نمونه‌برداری خون، نمونه‌برداری ادرار و سایر روش‌های آزمایشگاهی است.
4. تحقیقات سم‌شناسی: در آزمایشگاه با هدف بررسی خواص سمیت و اثرات سیتیزین بر روی سیستم‌های بیولوژیکی، می‌توان از سیتیزین در تحقیقات سم‌شناسی استفاده کرد. این تحقیقات شامل بررسی اثرات سمی سیتیزین بر روی سلول‌ها، بافت‌ها، اعضا و سیستم‌های حیاتی مانند سیستم عصبی، سیستم قلبی-عروقی، سیستم تنفسی و سایر سیستم‌های بیولوژیکی است.
5. تحقیقات مولکولی و ژنتیک: سیتیزین ممکن است در تحقیقات مولکولی و ژنتیک به عنوان یک ترکیب مورد استفاده قرار گیرد. این ترکیب می‌تواند در بررسی تأثیر سیتیزین بر روی بیان ژن‌ها، تغییرات ژنتیکی، آنالیز DNA و RNA و دیگر فعالیت‌های مرتبط با مولکول‌ها و ژنتیک مورد استفاده قرار گیرد.
6. تحقیقات فارماکوژنومیک: فارماکوژنومیک به مطالعه تأثیرات ژنتیکی بر روی پاسخ به داروها می‌پردازد. سیتیزین ممکن است در تحقیقات فارماکوژنومیک به عنوان یک ترکیب دارویی مورد استفاده قرار گیرد تا بررسی شود که ژنتیک فرد چگونه می‌تواند تأثیری بر روی پاسخ به سیتیزین داشته باشد.
7. تحقیقات سلولی و بافتی: سیتیزین می‌تواند در تحقیقات سلولی و بافتی مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، می‌توان از سیتیزین برای کشت سلول‌ها در آزمایشگاه استفاده کرده و اثرات آن بر روی رشد سلول‌ها، تمایز سلولی و سایر پارامتر های سلولی و بافتی را مورد بررسی قرار داد. همچنین، در تحقیقات بافتی می‌توان از سیتیزین برای بررسی تأثیر آن بر روی ساختار و عملکرد بافت‌ها استفاده کرد.
8. تحقیقات زیست‌شناسی مولکولی: سیتیزین ممکن است در تحقیقات زیست‌شناسی مولکولی مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیقات شامل مطالعه تأثیر سیتیزین بر روی تعاملات مولکولی، عملکرد پروتئین‌ها، مسیرهای بیوشیمیایی و سیگنالینگ داخل سلولی است.
9. تحقیقات میکروبیولوژی: در تحقیقات میکروبیولوژی، سیتیزین می‌تواند برای بررسی تأثیر آنتی‌بیوتیکی سیتیزین بر روی میکروب‌ها و باکتری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این شامل بررسی حساسیت میکروب‌ها به سیتیزین، مکانیزم عملکرد آنتی‌بیوتیکی، اثرات جانبی و مقاومت به سیتیزین است.
10. تحقیقات زیست‌فناوری: سیتیزین در تحقیقات زیست‌فناوری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شامل بررسی استفاده سیتیزین در فرآیندهای زیستی مانند تولید بیوپلاستیک، سنتز مواد شیمیایی از طریق تکنولوژی میکروبی و سایر فعالیت‌های زیست‌فناوری میشود.
مهم است بدانید که هر استفاده‌ی آزمایشگاهی از سیتیزین باید با رعایت اصول اخلاقی و قوانین مربوطه صورت گیرد و توسط کارشناسان و پژوهشگران متخصص انجام شود.
مشخصات فنی سیتیزین (Cytisine) عبارتند از:
1. فرمول شیمیایی: C11H14N2O
2. وزن مولکولی: 190.25 گرم/مول
3. نقطه ذوب: 152 درجه سانتیگراد
4. نقطه جوش: 218 درجه سانتیگراد
5. شکل ظاهری: پودر بلوری سفید
6. رنگ: بی‌رنگ تا سفید
7. حلالیت: قابل حل در آب و الکل
8. استحکام اکسیداسیون: پایدار در شرایط معمول
9. اسیدیته: کمی قلیایی (pH حدود 8-9)
10. پایداری: پایدار در شرایط ذخیره‌سازی معمول
مهمترین نکته در مورد مشخصات فنی سیتیزین این است که برای استفاده‌های مختلف ممکن است شرایط و مشخصات دقیق تر در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، برای استفاده در تحقیقات آزمایشگاهی یا تولید دارو، ممکن است استانداردهای دیگری نیز نیاز باشد که به تحقیقات خاص شما وابسته است. در نتیجه، مشخصات فنی دقیق برای هر کاربرد خاص باید از منابع معتبر به دست آورده شود.
شرایط ایمنی کار، نگهداری و حمل سیتیزین (Cytisine) باید با رعایت اصول ایمنی و استانداردهای مربوطه انجام شود. در زیر مشخصاتی از شرایط ایمنی کار، نگهداری و حمل سیتیزین آورده شده است:
شرایط ایمنی کار:
1. استفاده از تجهیزات ایمنی شامل کیسه‌های پلاستیکی، دستکش‌های مقاوم در برابر مواد شیمیایی، لباس‌های محافظ و عینک‌های ایمنی.
2. استفاده از فضای مهوش و خنک برای جلوگیری از تماس مستقیم با پوست و تنفس مستقیم با بخار سیتیزین.
3. جلوگیری از بلعیدن سیتیزین، به خصوص در صورت استفاده در آزمایشگاه یا تولید دارو.
4. انجام کار در فضای خوب تهویه‌شده و با استفاده از سیستم‌های مکانیکی یا ماسک‌های مناسب برای حفاظت از تنفس در صورت نیاز.
شرایط نگهداری:
1. نگهداری سیتیزین در محیط خشک و خنک با دمای محیط حدود 25 درجه سانتیگراد مورد توصیه است.
2. اجتناب از تماس مستقیم با نور خورشید یا حرارت شدید که ممکن است باعث تغییر و آلودگی سیتیزین شود.
3. نگهداری سیتیزین در بسته‌بندی اصلی و محکم به منظور جلوگیری از تماس با هوا و رطوبت.
شرایط حمل:
1. بسته‌بندی محکم سیتیزین در ظروفی که مقاومت کافی در برابر ضربه و نفوذ مایعات داشته باشند.
2. استفاده از روش‌های حمل ایمن و مطابق با مقررات حمل و نقل مواد خطرناک.
در هر صورت، برای استفاده، نگهداری و حمل سیتیزین بهتر است همو- هنگام استفاده از سیتیزین در آزمایشگاه، لازم است که کارکنان آشنا با خواص و استفاده‌های صحیح این ترکیب باشند. آنها باید دستکش‌های محافظ و عینک‌های ایمنی را در هنگام برخورد با سیتیزین استفاده کنند.
- در صورت تماس مستقیم با سیتیزین در پوست، باید محل تماس را به طور کامل با آب بشویید. در صورت بلعیدن سیتیزین، لازم است که فوراً به مرکز سم شناسی محلی مراجعه کنید.
- سیتیزین باید در محیط‌های خشک نگهداری شود. باید از تماس با رطوبت یا آب جلوگیری شود، زیرا این ماده حساس به رطوبت است و ممکن است بر اثر تماس با آب شکل و خواص خود را از دست دهد.
- در مواقعی که نیاز به حمل سیتیزین به مکان دیگری وجود دارد، باید از بسته‌بندی محکم و مقاوم در برابر ضربه و نفوذ مایعات استفاده کرد. همچنین، باید مقررات حمل و نقل مواد خطرناک را رعایت کرد و از استفاده از وسایل حمل و نقل مناسب اطمینان حاصل کرد.
- همچنین، سیتیزین باید در محیطی با دمای محیط حدود 25 درجه سانتیگراد نگهداری شود. دمای بسیار بالا یا بسیار پایین می‌تواند باعث تغییر و آلودگی سیتیزین شود.
- در صورتی که نیاز به دوران سیتیزین به پایان رسید، باید از روش‌های مناسب برای دفع آن استفاده کرد، مانند تحویل آن به مراکز دفع مواد شیمیایی
ایمنی، بهداشت و استانداردهای مناسب انجام شوند. همچنین، همواره به دستورالعمل‌ها و راهنمایی‌های تولید کننده و مراجع مربوطه پایبندی کنید. اگر شرایط خاصی در خصوص استفاده، نگهداری و حمل سیتیزین وجود دارد، بهتر است با منابع مربوطه مشورت کنید و راهنمایی های تخصصی را در نظر بگیرید.
لطفا توجه داشته باشید که من یک مدل زبانی هستم و اطلاعاتی که در اختیار دارم تا تاریخ برش آنهاست. برای اطلاعات بیشتر و دقیق‌تر در مورد سیتیزین و شرایط ایمنی و استفاده از آن، به مراجع معتبر مربوطه مانند دستورالعمل‌های تولید کننده، مراکز سم‌شناسی، یا مراکز بهداشت و درمان مراجعه کنید.
محصولات مرتبط
:
