تریپسین (Trypsin)، آنزیمی است پروتئینی که از سلولهای لوزالمعده به صورت پروآنزیم و
غیرفعال ترشح میشود و به هضم پروتئینها کمک میکند.
فروش تریپسین در فروشگاه سیگما آلدریچ
توجه این کالا فقط جهت مصارف آزمایشگاهی است و کاربرد غذایی و دارویی ندارد
اثرات گوارشی
این آنزیم یک اندوپپتیداز
است لذا پروتئینها را از وسط به پلی پپتیدها تجزیه میکند. تریپسین یک سرین
پروتئاز است. تریپسین به ویژه پیوندهای لیزین و آرژنین را میشکند. این آنزیم از
پانکراس بخصوص بر اثر تحریک کوله سیستوکینین به دئودنوم ترشح میشود.
تریپسینوژن
چون تریپسین در فرم فعال میتواند
سلولهای لوزالمعده را نیز تخریب کند در داخل این سلولها به شکل غیرفعال تریپسینوژن
نگهداری میشود. هنگام ترشح به داخل روده به صورت پروآنزیم ترشح و در دئودنوم توسط
انتروکیناز فعال میشود. تریپسین علاوه بر هضم پپتیدها سایر پروآنزیمهای لوزالمعده
را نیز فعال میکند.
در صورت عدم ترشح آنتروکیناز
جذب پروتئین دچار اختلال میشود.
تریپسین یک سرین پروتئاز
از خانواده PA است که در سیستم هضم بسیاری از مهره داران وجود دارد و
پروتئین ها را هیدرولیز می کند. تریپسین هنگامی که فرم پروآنزیم آن یعنی تریپسینوژن
تولید شده توسط پانکراس فعال شود، در روده کوچک تشکیل می شود. تریپسین زنجیره های
پپتید را به طور عمده در سمت کربوکسیل اسیدهای آمینه لیزین یا آرژنین برش می دهد.
این قابلیت آن برای بسیاری از فرآیندهای بیوتکنولوژی کاربرد دارد. از این فرآیند
معمولاً به عنوان پروتئولیز یا trypsinisation
یاد می شود.
عملکرد
در دوازدهه، تریپسین هیدرولیز
پیوندهای پپتیدی را کاتالیز می کند، پروتئین ها را به پپتیدهای کوچکتر تجزیه می
کند. محصولات پپتیدی سپس از طریق سایر پروتئازها به اسیدهای آمینه هیدرولیز می
شوند و آن ها را برای جذب در جریان خون در دسترس قرار می دهد. هضم آزمایشی یک
مرحله ضروری در جذب پروتئین است، زیرا پروتئین ها به طور کلی بسیار بزرگ هستند و
نمی توانند از طریق پوشش روده کوچک جذب شوند.
تریپسین به عنوان زیموژن غیر
فعال تریپسینوژن در لوزالمعده تولید می شود. هنگامی که پانکراس توسط کوله سیستوکینین
تحریک می شود، سپس از طریق مجرای لوزالمعده به قسمت اول روده کوچک (اثنی عشر) ترشح
می شود. پس از ورود به روده کوچک، آنزیم انتروپپتیداز با تجزیه پروتئولیتیک تریپسینوژن
را به تریپسین فعال تبدیل می کند.
هضم آنزیمی
تریپسین
هضم آنزیمی تریپسین یک فرآیند
تفکیک سلولی است که با استفاده از تریپسین، آنزیمی پروتئولیتیک که پروتئین ها را
تجزیه می کند، سلول های چسبنده را از کف فلاسک کشت شده در آن جدا می کند. تریپسین
وقتی به کشت سلولی اضافه شود، پروتئین هایی را تجزیه می کند که سلول ها را قادر می
سازد به رک بچسبند. تريپسينيزاسيون غالباً براي انتقال سلول به رک جديد استفاده مي
شود. با تکمیل فرآیند هضم آنزیمی تریپسین، سلول ها در حالت تعلیق قرار می گیرند و
گرد می شوند.
برای اهداف تجربی، سلول ها
اغلب در ظروفی کشت می شوند که به شکل فلاسک یا صفحه پلاستیکی هستند. در چنین فلاسک
هایی، سلول ها دارای محیط رشد متشکل از مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای تکثیر
هستند و سلول ها هنگام رشد به ظرف و یکدیگر می چسبند.
هنگامی که سلول ها از ظرف
خود جدا شدند، لازم است تریپسین غیرفعال شود، مگر اینکه تریپسین مصنوعی باشد، زیرا
پروتئین های سطح سلول نیز با گذشت زمان شکسته می شوند و این بر عملکرد سلول تأثیر
می گذارد. تریپسین توسط سرمی مهار می شود که کاتیون های دو ظرفیتی مانند کلسیم و
منیزیم را تأمین می کند که در فرآیند سیگنالینگ درون سلولی و بین سلولی نقش دارد.
هضم آنزیمی تریپسین معمولا به منظور پاساژ سلولی به یک فلاسک جدید، مشاهدات آزمایشگاهی،
کاهش کانفلوئنسی و کاهش درصد سلول ها انجام می شود
فروشگاه سیگما آلدریچ جهت خرید تریپسین
تریپسین(به انگلیسی: Trypsin)، آنزیمی است پروتئینی که از سلولهای لوزالمعده بصورت پروآنزیم و غیرفعال ترشح میشود و به هضم پروتئینها کمک میکند. تجزیه پروتئین ها به اسیدهای آمینه را پایه گذاری می کند که جریان خون، آن اسیدهای آمینه را برای ساخت بافتهای بدن با خود میبرد. آنزیم دیگر یعنی آمیلاز، نشاسته را به قند تبدیل می کند و آنزیم سوم که لیپاز نام دارد وظیفه اش تجزیه چربی هاست. به طور کلی حتی با نصف فرآورده های لوزالمعده هم اعمال هضم و گوارش انجام می شود و حتی در صورت فقدان تمام فرآورده آنزیم باز هم بزاق و ترشحات معدی و روده از عهده وظایف پانکراس برخواهند آمد اما در این صورت، شخص بیمار باید در انتخاب برنامهٔ غذایی خود دقت بیشتری به عمل آورد. کارکرد و کاربردهای آنزیم پپسین پپسین، کیموتریپسین و تریپسین جزء دسته آنزیم‌های پروتئولیتیک قرار می‌گیرند. این آنزیم‌ها در هیدرولیز پروتئینها به پپتیدها و اسیدهای آمینه توسط تجزیه آنها به پیوندهای پپتیدی نقش دارند. پپسین در تجزیه پیوندهای پپتیدی در مورد اسیدهای آمینه‌ای مانند فنیل‌آلانین، تریپتوفان و تیروزین کاملاً مؤثر است. پپسین به شکل پپسینوژن ترشح میشود که پیش‌ساز پپسین است. آزادسازی هیدروکلریک اسید توسط سلولهای جداری در پوشش معده است که باعث تبدیل پیش‌ساز غیر فعال پپسینوژن به شکل فعال پپسین میشود. هیدورکلریک اسید به حفظ اسیدیته بهینه برای کارکرد پپسین که pH بین 1-3 است کمک میکند. در معده، مولکول‌های پپسینوژن به طور جزئی یکدیگر را هضم می‌کنند و به این ترتیب بخش‌های پلی پپتیدی را از بین می‌برند و پپسینوژن را به پپسین تبدیل می‌کنند. ترپپسین پیوندهای پپتیدی بین اسیدهای آمینه با زنجیره‌های جانبی آبگریز پلی پپتیدها را تجزیه میکند. بنابراین، پپسین پلی پپتیدهای بلند را به پلی پپتیدهای کوتاه تبدیل میکند. فرآیند تبدیل پروتئینها به پپتون‌ها را می‌توان با کمک پپسینی که به صورت تجاری آماده شده است انجام داد. یکی از کاربردهای پپسین در صنایع غذایی است که از آنزیم پپسین برای دلمه کردن شیر در تولید پنیر استفاده میشود. از آنزیم پپسین همچنین ممکن است برای فرآوری پروتئین سویا و ژلاتین استفاده شود. از این آنزیم ممکن است برای تهیه مواد هیدرولیز شده از پروتئین حیوانی و گیاهی به عنوان طعم دهنده در مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها استفاده شود. از آنزیم پپسین می‌توان برای ارزیابی قابلیت هضم پروتئینها استفاده کرد. در صنعت چرم، از پپسین برای حذف بافت و موها و نرم کردن چرم استفاده میشود. در صنعت آزمایشگاهی نیز از آنزیم پپسین برای آنالیز پروتئین‌های مختلف استفاده میشود. ساختار آنزیم پپسین اساساً، پروتئینها پلیمر‌های بلندی هستند که با پیوندهای پپتیدی بهم متصل شده‌اند. پیوند پپتیدی ارتباط آمیدی است که گروه آمینه یک آمینه اسید را به گروه کربوکسیل آمینه اسید دیگر متصل میکند. پروتئینها شامل چندین نوع اسید آمینه هستند. هنگامی که اسیدهای آمینه بدین شکل بهم متصل می‌شوند، منجر به تشکیل پپتید می‌شوند. هنگامی که هزاران اسید آمینه بدین طریق بهم متصل می‌شوند پلی پپتیدها تشکیل می‌شوند. در مورد پروتئینها، یک یا چند زنجیره پلی پپتیدی توسط فعل و انفعالات غیر کووالانسی کنار همدیگر نگه داشته می‌شوند. ترپپسین پیوندهای پپتیدی پروتئینها را هیدرولیز میکند و آنها را به بخش‌های پلی پپتیدی کوچکتر تجزیه میکند. پروتئین آلفا یک آنتی تریپسین از گروه مهار کننده سرین پروتئاز‌هایی است که در انعقاد خون و سیستم کمپلمان نقش دارند. (به این مهار کننده‌ها Serpinها گویند؛ از دیگر اعضای این خانواده می‌توان به antithrombinIII و complement ۱ inhibitor اشاره کرد). بااینکه آلفا یک آنتی تریپسین در سرم هم وجود دارد اما مهمترین جایگاه اثر آن در شش‌ها می‌باشد. آلفا-۱ آنتی تریپسین در ریه مهارکننده الاستاز نوتروفیلها است. این آنزیم یک اندوپپتیداز است لذا پروتئینها را از وسط به پلی پپتیدها تجزیه میکند. تریپسین یک سرین پروتئاز است. تریپسین به ویژه پیوندهای لیزین و آرژنین را میشکند. این آنزیم از پانکراس بخصوص براثر تحریک کوله سیستوکینین به دئودنوم ترشح میشود. چون تریپسین در فرم فعال میتواند سلولهای لوزالمعده را نیز تخریب کند در داخل این سلولها به شکل غیر فعال تریپسینوژن نگهداری میشود. هنگام ترشح به داخل روده بصورت پروآنزیم ترشح و در دئودنوم توسط انتروکیناز فعال میشود. تریپسین علاوه بر هضم پپتیدها سایر پروآنزیمهای لوزالمعده را نیز فعال میکند. نقش اصلی آن حفاظت ریه‌ها در برابر تخریب بافت ناشی از پروتئازها است. بیشتر این آنزیم توسط سلولهای کبدی و مونوسیتها ساخته شده و به طور پاسیو به ریه منتقل میشود. مقداری هم توسط ماکروفاژهای آلوئولی و سلولهای اپیتلیال ریه ساخته میشود. میزان این آنزیم بر اساس بروز دوگانه آللهای والدین تعیین میشود.
