بایکالئین (Baicalein) یک ترکیب فنولی طبیعی است که در برخی گیاهان تولید میشود، به ویژه در ریشه گیاه آتیشخوار (Scutellaria baicalensis). این ترکیب به صورت یک فلاوونوئید به دست میآید و دارای فعالیتهای ضد التهابی، آنتیاکسیدانی و ضد سرطانی است. همچنین، بایکالئین به عنوان یک ماده طبیعی مورد مطالعه برای خصوصیات دارویی و ضدباکتریایی خود قرار گرفته است.
بایکالئین (Baicalein) دارای مشخصات فنی زیر است:
- فرمول شیمیایی: C15H10O5
- وزن مولکولی: 270.24 گرم بر مول
- شماره CAS: 491-67-8
- بیلشتاین: 272683
- شماره MDL: MFCD00017459
- شناسه ماده PubChem: 24870246
- NACRES: NA.22
بایکالئین به صورت پودر سفید بیبو است و در تحقیقات دارویی و علمی به عنوان یک ترکیب مورد استفاده قرار میگیرد.
بایکالئین (Baicalein) در آزمایشگاهها به عنوان یک ترکیب مورد استفاده قرار میگیرد و در مطالعات مختلف از جمله زیستشناسی سلولی، فارماکولوژی، پزشکی و شیمی آلی مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از کاربردهای بایکالئین در آزمایشگاه عبارتند از:
1. مطالعهٔ فعالیت ضدالتهابی: برخی تحقیقات نشان دادهاند که بایکالئین قابلیت کاهش التهابهای ناشی از واکنشهای التهابی را دارد. در آزمایشگاه، میتوان از بایکالئین برای بررسی و ارزیابی فعالیت ضدالتهابی استفاده کرد.
2. مطالعهٔ خاصیت ضدباکتریایی: برخی مطالعات نشان دادهاند که بایکالئین میتواند خاصیت ضدباکتریایی در برابر برخی از باکتریها را داشته باشد. در آزمایشگاه، میتوان از بایکالئین برای ارزیابی و مطالعه خاصیت ضدباکتریایی در برابر باکتریها استفاده کرد.
3. مطالعهٔ فعالیت ضد سرطانی: برخی تحقیقات نشان دادهاند که بایکالئین میتواند فعالیت ضد سرطانی در برخی از سلولهای سرطانی را داشته باشد. در آزمایشگاه، میتوان از بایکالئین برای مطالعهٔ اثرات ضد سرطانی و مکانیسمهای عملکرد آن استفاده کرد.
مهم است بدانید که این فقط برخی از کاربردهای معمول بایکالئین در آزمایشگاه است و در هر مطالعه و آزمایش خاص، پروتکل و شرایط آزمایش ممکن است متفاوت باشند. همچنین، در صورت استفاده از بایکالئین یا هر ترکیب دیگر در آزمایشگاه، حتماً به دستورالعملها و راهنماییهای مربوطه پایبند باشید.